تخم نطفه دار مرغ ساسکس
فهرست مقاله:
- ویژگی های مرغ ساسکس
- هدف از پرورش مرغ ساسکس
- پرورش مرغ ساسکس
- جوجه کشی تخم نطفه دار مرغ ساسکس
ویژگی‌های مرغ ساسکس
قسمت پشت مرغ ساسکس حالت پهن و کشیده دارد و قوس موجود بین گردن و دم (۴۵ درجه) جلوه جذاب و زیبایی به این پرنده می‌دهد. وزن تقریبی خروس و مرغ ساسکس به ترتیب ۴ و ۳ کیلوگرم است.
تاکنون رنگ‌های مختلفی برای این نژاد ثبت‌شده است. انجمن طیور انگلیس تاریخ تولد گونه‌های مختلف را به‌صورت زیر شرح داده است:
۱۹۰۲ – قرمز و خالدار
۱۹۱۳ – قهوه‌ای
۱۹۲۰ – کرمی (قهوه‌ای روشن)
۱۹۲۶ – سفید
۱۹۴۸ – خاکستری (نقره‌ای)
۱۹۳۶ – Coronation (تاج‌دار) (نژاد اصلی این‌گونه از بین رفت و در دهه ۱۹۸۰ مجدداً ایجاد شد.)
انجمن مرغداری آمریکا گونه‌های زیر را نیز تائید می‌کند:
۱۹۱۴ – قرمز و خالدار
۱۹۲۸ – روشن
پرهای مرغ ساسکس بسیار پرحجم و فشرده هستند و این باعث می‌شود که سنگین‌تر و بزرگتر به نظر برسد.
همه گونه‌های مرغ ساسکس، یک زائده گوشتی قرمزرنگ در ناحیه سر، لاله گوش و چانه دارند. رنگ پوست مرغ ساسکس سفید است و پاهای آنها هم به‌طور هماهنگ با پوست به رنگ سفید هستند و هر پا دارای ۴ انگشت است. طول عمر متوسط مرغ ساسکس ۶ تا ۸ سال است و البته این طول عمر بستگی زیادی به نژاد، زیستگاه، تغذیه و محیط پرورشی دارد.
تعیین جنسیت جوجه ساسکس
یکی از سوالاتی که برای اکثر پرورش‌دهندگان مرغ پیش می‌آید این است که چگونه می‌توان جنسیت جوجه‌های تازه متولدشده را تشخیص داد؟
این کار در حال کلی سخت است و با توجه به روند رشد و رفتار جوجه می‌توان جنسیت آن را حدس زد.
پرهای ناحیه پشت و دم
پرهای ناحیه پشت و دم جوجه‌خروس‌ها برجسته‌تر و پرپشت‌تر است و مرغ‌ها، دم نسبتاً کوتاه‌تری دارند.
دم خروس‌ها بلندتر از مرغ‌ها است و پرهای ناحیه دم در خروس‌ها جلوه زیباتر و جذاب‌تری دارد. رشد پرهای دم خروس سریع‌تر است و پرها حالت منحنی دارند.
زائده گوشتی ناحیه چانه و سر
بارزترین ویژگی خروس‌ها رنگ و اندازه زائده گوشتی ناحیه چانه و سر است که این ویژگی بعد از گذشت ۵ یا ۶ هفته خود را نشان می‌دهد. رنگ این زائده گوشتی در خروس‌ها قرمزتر و اندازه آن‌هم بسیار بزرگتر از زائده گوشتی مرغ‌ها است.
رفتار
جوجه‌ها بعد از ۶ هفتگی شروع به دعوا با یکدیگر می‌کنند اما خروس‌ها این کار را بیشتر انجام می‌دهند به‌طوری‌که شروع به ایستادن می‌کنند و سینه‌های خود را هم به سمت جلو می‌آورند. معمولاً با این کارها می‌خواهند نشان دهند که قدرت تسلط بیشتری دارند.
اندازه
اندازه جثه خروس‌ها بزرگتر از مرغ‌ها است. همین‌طور، نگاه کردن به پاها هم می‌تواند ایده خوبی برای تعیین جنسیت باشد چون پاهای خروس ها در مقایسه با مرغ ها کلفت‌تر و بزرگتر است.
صدا
خروس‌های جوان بعد از ۸ تا ۱۰ هفته شروع به آوازخوانی می‌کنند. البته در اوایل، صدای خروس کمی گوش‌خراش است و به‌مرورزمان با تمرین بیشتر صدای خروس جا می‌افتد.
هدف از پرورش مرغ ساسکس
درگذشته، مرغ ساسکس فقط به‌عنوان نژاد گوشتی شناخته می‌شد اما در اوایل قرن بیستم، پرورش‌دهندگان متوجه شدند که این مرغ در تولید تخم هم عملکرد خوبی از خود نشان می‌دهد و از آن به بعد، از این مرغ زیبا به‌عنوان نژاد دومنظوره استفاده کردند.
مرغ ساسکس سالانه ۱۸۰ تا ۲۰۰ تخم مرغ رنگی می‌گذارد که برخی از گونه‌های آن قادر به تولید سالانه ۳۲۰ تخم نیز می‌باشند. هر تخم ساسکس تقریباً ۶۰ گرم وزن دارد. این مرغ‌ها به‌منظور نمایش نیز پرورش می‌یابند.
مرغ‌های ساسکس تقریباً در ۲۰ ماهگی به بلوغ می‌رسند. توانایی تخم‌گذاری گونه‌های مختلف مرغ ساسکس متفاوت است اما به‌طورکلی مرغ ساسکس در یک هفته، ۴ تا ۵ تخم مرغ قهوه‌ای بزرگ می‌گذارد که این تعداد در مقایسه با برخی از نژادهای دیگر بسیار بالا است.
نکته بسیار جالب این است که وقتی بیشتر مرغ‌ها در زمستان تخم‌گذاری را متوقف می‌کنند، مرغ ساسکس همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد چون به‌سختی تحت تأثیر تغییر دما و نور قرار می‌گیرد. این مرغ‌ها تمایل جنسی بسیار بالایی دارند و مادران بسیار خوبی هستند.
اگر هدف پرورش شما بهره‌برداری از تخم مرغ ساسکس است، کاری با میزان وزن گیری آنها نداشته باشید و برنامه غذایی آنها را به‌گونه‌ای تنظیم کنید، به‌جای وزن زیاد، در تخم‌گذاری عملکرد خوبی از خود نشان دهند.
البته تعداد تخم مرغ ساسکس به میزان پروتئین دریافتی آن بستگی دارند. این مرغ‌ها روزانه به ۲۰ گرم پروتئین نیاز دارند و اگر این میزان پروتئین را در اختیار آنها قرار نگیرد، قادر به تخم‌گذاری زیاد نخواهند بود.
اگر هدف شما از پرورش مرغ ساسکس، بهره‌برداری از گوشت آن است باید بدانید که تمامی گونه‌های مرغ ساسکس گزینه خوبی برای شما هستند. جوجه‌های گونه‌های سنگین‌وزن به‌سرعت بالغ می‌شوند ولی گونه‌های خالدار سرعت رشد کمتری دارند.
خروس‌هایی که تقریباً در شش‌ماهگی به کشتارگاه منتقل می‌شوند، گوشت بیشتری نسبت به مرغ‌های گوشتی جوان دارند.
پرورش مرغ ساسکس
پرورش مرغ یکی از اصلی‌ترین روش‌های تأمین پروتئین برای جوامع انسانی است و مرغ‌ها در دو دسته تخم‌گذار و گوشتی موجود می‌باشند. مرغ ساسکس جزو هر دو دسته محسوب می‌شود چون هم در تخم‌گذاری عملکرد خوبی دارد و هم سرعت رشد و گوشت دهی آن قابل‌قبول است. نگهداری از این مرغ‌ها مزایا و معایبی دارد که در ادامه موردبررسی قرار می‌گیرد:
مزایا
توانایی تخم‌گذاری. این مرغ‌ها ازلحاظ تخم‌گذاری و جوجه‌کشی بسیار قوی هستند، به‌طوری‌که با تنظیم درست بدن خود قادر به نشستن روی ۲۰ تخم به‌صورت هم‌زمان هستند. مرغ‌های ساسکس مادرانی مهربان و سخت‌کوش هستند، اگر می‌خواهید مرغ‌ها را با هدف استفاده از گوشت پرورش دهید یا گله‌ی خود را جوان‌سازی کنید، مرغ ساسکس می‌تواند یک انتخاب عالی برای شما باشد. همچنین تغییر آب‌وهوا تأثیر چندانی روی عملکرد تخم‌گذاری آنها ندارد و حتی در فصل زمستان هم قادر به تخم‌گذاری هستند.
باهوش و صمیمی. مرغ ساسکس از انگلستان سرچشمه می‌گیرد و بسیار باهوش و صمیمی است. همین امر باعث می‌شود که انتخاب مناسبی برای گله کوچک شما باشند. این مرغ‌ها با دیگر مرغ‌ها سازگاری بیشتری دارند و نکته بسیار جالب دیگر این است که شکارچیان از حمله کردن به این مرغ‌ها کمی می‌ترسند.
معایب
کنجکاوی بیش‌ازحد. ویژگی کنجکاوی این مرغ باعث می‌شود که در زمان اشتباه در جای اشتباهی قرار بگیرد. اگرچه شکارچیان از این مرغ‌ها می‌ترسند ولی برخی از آنها هم خوشحال می‌شوند که این مرغ سرگردان را تعقیب کنند و منتظر زمان مناسب برای شکار باشند. اگر قصد پرورش مرغ ساسکس را دارید محیط بسته‌ای را برای آنها در نظر بگیرید و ایجاد حصار مقاوم در اطراف آن محیط را فراموش نکنید.
طمع. بسیاری از پرورش‌دهندگان به این نکته اشاره‌کرده‌اند که مرغ‌های ساسکس هنگام واکسن یا تغذیه منظم حریص می‌شوند. اگر این مرغ را در کنار سایر گونه‌ها نگهداری می‌کنید، باید بدانید که حریص بودن بیش‌ازحد باعث احساس خطر دیگر مرغ‌ها خواهد شد.
برخی از نکات پرورشی مهم
مرغ ساسکس بدن سالمی دارد و در برابر شرایط دمایی مختلف مقاوم است. این مرغ نیاز کمی به مراقبت و نگهداری دارد.
تحرک این مرغ بسیار زیاد است و تمایل زیادی به تغذیه از علوفه‌های موجود بر روی زمین محیط پرورشی دارد، همین امر باعث سالم و ورزیده بودن بدن و گوشت آن می‌شود.
گرایش به چاقی بیش‌ازحد یکی از مشکلات سلامتی این مرغ‌ها است که برای جلوگیری از آن، توجه به کیفیت خوراک و مواد غذایی آنها ضروری است.
مرغ‌های ساسکس عاشق آزادی و تحرک زیاد هستند. فراهم کردن یک محیط بزرگ برای مرغداری و در نظر گرفتن حیاط بزرگ هم سلامتی آنها را تأمین می‌کند و هم مانع کار و زحمت زیاد پرورش‌دهنده می‌شوند. نگهداری مرغ‌ها در یک محیط تمیز، سالم و بزرگ (۳-۲ مترمربع برای هر مرغ) باعث جلوگیری از ابتلای گله به بیماری و آلودگی‌های مختلف می‌شود.
برخی از بیماری‌های متداول که روی گونه‌های مختلف مرغ ساسکس تأثیر می‌گذارد، عبارت‌اند از:
- عفونت باکتریایی که می‌تواند در جوجه‌ها کشنده باشد.
- کنه‌ها
- بوتولیسم
خاک گل‌آلود و خیس برای مرغ ساسکس خطرساز است. این مرغ‌ها به‌راحتی می‌توانند روی زمین خیس بخوابند و همین امر باعث ایجاد عفونت و لکه متورم روی پای آنها می‌شود. سعی کنید با استفاده از موادی مانند نی، کف زمین را خشک نگه دارید تا سلامتی آنها را تضمین کنید.
مقدار مواد غذایی لازم با هدف بهره‌برداری از تخم: ۱۲۰ تا ۱۵۰ گرم در روز
مقدار مواد غذایی لازم با هدف بهره‌برداری از گوشت: ۱۵۰ تا ۱۸۰ گرم در روز
جوجه‌کشی تخم نطفه دار مرغ ساسکس
مرغ ساسکس برای جوجه‌کشی طبیعی انتخاب خوبی است و یک تخم نطفه دار مرغ ساسکس در عرض ۲۱ روز به جوجه تبدیل می‌شود. پرورش‌دهندگانی که برای اهداف تجاری و کسب سود زیاد به این کسب‌وکار روی آورده‌اند، خودشان را به جوجه‌کشی طبیعی توسط مرغ‌ها بسنده نمی‌کنند و برای تسریع روند جوجه‌کشی و تقویت گله با جوجه‌های جوان از جوجه‌کشی مصنوعی استفاده می‌کنند.
دستگاه جوجه‌کشی روشی مصنوعی برای نگه‌داشتن تخم‌ها در دما و رطوبت مناسب است تا روند رشد سلول‌ها و رگ‌های خونی تحت کنترل قرار بگیرد. دستگاه‌های جوجه‌کشی مختلفی مانند دستی، نیمه‌خودکار و کاملاً خودکار وجود دارد.
دوره جوجه‌کشی مصنوعی به میزان دما و رطوبت دستگاه بستگی دارد به این صورت که اگر دمای دستگاه به هر دلیلی افت کند، جوجه‌کشی بیشتر از ۲۱ روز طول می‌کشد.
شرایط لازم برای دوره نگهداری تخم نطفه دار مرغ ساسکس
دما: ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد (برای دوره نگهداری حداکثر ۱۰ روزه) و ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتی‌گراد (برای دوره نگهداری بیشتر از ۱۰ روز)
رطوبت: ۵۰ تا ۶۰ درصد (برای دوره نگهداری حداکثر ۱۰ روزه) و ۷۰ تا ۸۰ درصد (برای دوره نگهداری بیشتر از ۱۰ روز)
شرایط لازم برای دوره جوجه‌کشی تخم نطفه دار مرغ ساسکس
دما: ۳۷٫۵ درجه سانتی‌گراد
رطوبت: ۴۰ تا ۵۰ درصد (دوره ستر) و ۶۵ تا ۷۰ درصد (دوره هچر)
یکی از موارد مهم در جوجه‌کشی مصنوعی، جداسازی تخم‌های نطفه دار و بدون نطفه است. سلول‌ها و رگ‌های خونی نطفه تخم بعد از گذشت چند روز توسط نور آزمایی قابل‌رؤیت است. نور آزمایی برای سلامتی تخم‌های نطفه دار ضروری است چون قرار گرفتن تخم‌های بدون نطفه در معرض حرارت و رطوبت زیاد باعث فاسدشدن آنها می‌شود که این تخم‌ها به‌مرورزمان گازهای مضری تولید می‌کنند که سلامتی تخم‌های دیگر را به خطر می‌اندازد.
اگر سؤالی دارید یا در مورد موضوعی نیاز به راهنمایی دارید، می‌توانید از مشاوره
با همکار مربوطه ما بهره‌مند شوید. همچنین می‌توانید با ثبت نظرات، سؤالات
و پیشنهاد‌های خود به‌صورت کامنت در انتهای این مقاله، در آگاه‌سازی
هرچه بیشتر مخاطبین و علاقه‌مندان به این زمینه با ما همکاری کنید.
کارشناس فروش و مشاوره : 09392511352-09046608643
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.